Tarih boyunca insanlar vatanlarını ekonomik, siyasi, sosyal sebeplerin yanı sıra savaşlar ve iç çatışmalar gibi nedenlerle terk ederek bir başka ülkeye göç etmişlerdir. Bundan dolayı vatandaşı oldukları veya yaşadıkları ülkelerden ayrılmak zorunda kalan kişilere, gittikleri ülkeler tarafından “sığınmacı” adı verilmiştir. Zaman içerisinde sığınma, insanların daha iyi ve güvenli bir yaşam arayışına girmeleri nedeniyle tüm dünya ülkelerini yakından ilgilendiren bir konu ve devam eden kalıcı bir sorun haline gelmiştir.
Sığınma hakkına ilk olarak 1948 İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’nde yer verilmiştir. 1951 Mültecilerin Hukuki Statüsüne İlişkin Cenevre Sözleşmesi’nde konuyla ilgili geniş düzenlemeler yapılmıştır. Daha sonra 1967 Ek Protokolü ile 1951 Cenevre Sözleşmesi’nde yer alan yer ve zaman kısıtlamaları ortadan kaldırılarak sığınma kavramı genişletilmiştir.
Rapora ulaşmak için tıklayınız.
